پشت پرده فساد و تقلب در انتخابات پارلمانی کابل (بخش دوم)
تقلبات گسترده در پروسه بازشماری آرای کابل
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که در جریان پروسه بازشماری آراء حوزه انتخاباتی کابل، برگه‌های نتایج تقلبی زیادی به‌چاپ رسیده، آرای نامزدان مشخص به‌صورت سیستماتیک و هدفمند افزایش یافته و کمیشنران کمیسیون انتخابات به‌صورت بی‌پیشینه‌ای به فساد مالی و تقلب گسترده دست زده اند.
در بخش اول گزارش تحقیقی خبرگزاری مرکزی یادآوری شد که کمیسیون انتخابات در جریان برگزاری انتخابات پارلمانی حوزه انتخاباتی کابل، انتخابات را به‌گونه‌ی عامدانه و هدفمند مهندسی کرده و ضمن عدم ارسال مواد حساس انتخاباتی در زمان معین، برخی از سایت‌ها و مراکز رأی‌دهی را نیز به نامزدان مشخص به‌فروش رسانیده و افراد وابسته به آنها را برای هموار کردن زمینه تقلب به‌عنوان کارمند استخدام کرده است.
در این‌گزارش فساد و تقلب‌های گسترده‌ای که در جریان بازشماری آرای حوزه انتخاباتی کابل صورت گرفته است بررسی شده و موارد متعددی از تخطی، تقلب و تخلف انتخاباتی که توسط کارمندان و برخی از کمیشنران کمیسیون انتخابات انجام شده، مستندسازی گردیده است.
اسناد و شواهد زیادی وجود دارد که در جریان بازشماری آرای حوزه انتخاباتی کابل کارمندان کمیسیون انتخابات به‌پیمانه‌ی وسیع در بدل پول آرای برخی از نامزدان مشخص را افزایش داده‌اند که در برخی موارد برای نامزدان بیشتر از ۵ هزار رأی تقلبی ساخته شده و نام آنها در فهرست ابتدایی نامزدان انتخابات ولایت کابل آورده شده است.
سید بشیر بشرمل ناظر حزب متحد ملی افغانستان در جریان بازشماری آرای حوزه انتخاباتی کابل چشم‌دید خود از رأی‌سازی‌های متعدد و تقلبات گسترده‌ای را که در جریان پروسه بازشماری در کمیسیون انتخابات صورت گرفته است، چنین بیان می‌دارد: «در پروسه بازشماری آراء حوزه انتخاباتی کابل یکبار دیگر درب برای تقلبات گسترده گشوده شد. این تقلب در پانزده متری دفتر کاری آقای صیاد، سه ماه در هنگرهای کمیسیون انتخابات دوام کرد.»
وی خاطرنشان می‌سازد که در پروسه بازشماری، آراء به نفع تعدادی از نامزدان خاص بالا برده می‌شد. آراء به‌صورت خیالی درج جدول می‌شد در بدل «صد دالر» و «یک‌و‌نیم صد دالر» تا سه-چهار هزار دالر هر رای به فروش می رسیدند.
وی با انتقاد از آغاز پروسه بازشماری آراء خاطرنشان می‌سازد که پروسه بازشماری نه خواست نامزدان بود و نه خواست شهروندان کابل، بلکه تلاشی از سوی کمیشنران برای تقلب، فروش رأی و فساد مالی بود.
در این مورد برخی از کارمندان کمیسیون انتخابات که نمی‌خواهند نامی از آنها گرفته شود به خبرگزاری مرکزی می‌گویند: «بازشماری در واقع زمینه‌سازی برای خرید و فروش رای در کمیسیون انتخابات بود. در واقع تقلبات گسترده و سیستماتیک در همین جا شروع می شود، اکثر جاها اگر در یک محل ۵۰۰ رای بوده همان آراء در کمیسیون انتخابات/ در جریان بازشماری تعداد شان به ۷۵۰ رای رسیده است. مثلا در هنگام بازشماری، در هر محل حداقل ۲۰۰ یا ۳۰۰ رای اضافه رسانیده شده است.»
تلاش برای جلوگیری از حضور ناظران در هنگام بازشماری
بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه‌ی افغانستان از عدم حضور ناظرانش در جریان پروسه‌ی بازشماری آراء حوزه انتخاباتی کابل انتقاد کرده، می‌گوید: «ما زیاد تلاش کردیم تا ناظران خود را در هنگرها داشته باشیم که از جریان بازشماری نظارت کنند اما متاسفانه کمیسیون انتخابات به‌دلایل نامعلوم از حضور ناظران ما در پروسه‌ی بازشماری جلوگیری کردند.»
وی خاطرنشان می‌سازد که کمیسیون انتخابات با حضور ناظران در جریان بازشماری آراء حوزه انتخاباتی کابل مخالف بود و در نظر داشت تا جریان بازشماری پر از تقلب را در خفا انجام دهد اما در اثر تلاش‌های مشترک فیفا و نمایندگان احزاب سیاسی، برخی از احزاب و نامزدان توانستند تعداد کمی از ناظران‌شان را در هنگرهای کمیسیون انتخابات داشته باشند.
در همین‌حال، ناظران احزاب سیاسی نیز از تلاش‌های کمیسیون انتخابات برای جلوگیری از حضورشان در هنگام بازشماری انتقاد کرده، می‌گویند آن‌هایی که آراء را بازشماری می‌کردند کارمندان کمیسیون نبودند بلکه در حقیقت نفرات برخی از نامزدان بودند که به بهانه‌ی بازشماری آراء برای تقلب در درون هنگرهای کمیسیون انتخابات آورده شده بودند. به همین‌دلیل، مسئولان کمیسیون انتخابات تلاش داشتند تا از حضور ناظران جلوگیری کنند که تقلب و رأی‌سازی در کمیسیون انتخابات به‌دور از چشم مردم صورت گیرد.
عدم اراده جدی برای جلوگیری از تقلب
ثاقب ظریفی از اعضای «روند سبز» و ناظر این نهاد در جریان پروسه‌ی بازشماری آرای حوزه انتخاباتی کابل چشم‌دید خود از عدم اراده مسئولان کمیسیون انتخابات در جلوگیری از تقلب را چنین بیان می‌دارد: «من خودم شخصا بیشتر از ۲۰ کارمند متقلب کمیسیون انتخابات و کمیسیون شکایات انتخاباتی را هنگام تقلب بصورت بالفعل دستگیر کرده و تسلیم قطعه ۰۶۲ امنی�� کردم. فردای همین روز اینها با پادرمیانی رئیس کمیسیون انتخابات و کمیشنران آزاد می‌شدند و دوباره در هنگرهای دیگر به تقلب و رأی‌سازی ادامه میدادند.»
وی پروسه بازشماری آراء حوزه انتخاباتی کابل را پر از تقلب خوانده، تأکید می‌کند که از مراحل مختلف از جمله عدم اراده مسئولان کمیسیون انتخابات برای جلوگیری از تقلب، اسناد و شواهد کافی در اختیار دارد.
در همین‌مورد «فیفا» نیز از عدم اراده جدی مسئولان کمیسیون انتخابات در جلوگیری از تقلب انتقاد کرده می‌گوید: «به‌جای اینکه کارمندان دستگیر شده مورد بازجویی قرار بگیرند تا انگیزه‌ی آنها از تقلب معلوم شود و به پنجه قانون سپرده شوند می‌آمدند و از یک هنگر کشیده شده و به هنگرهای دیگر فرستاده می شدند.»
عطایی یکی دیگر از ناظران احزاب سیاسی که جریان پروسه‌ی بازشماری آراء حوزه انتخاباتی کابل را نظارت کرده، می‌گوید: «در این مرحله حدود ۹۷ نفر یا بیشتر از آن را به‌صورت بالفعل هنگام تقلب دستگیر کرده، تسلیم کمیسیون کردیم اما از طرف کمیسیون فردایش یا اگر قبل از ظهر دستگیر شده بودند بعد از ظهرش دوباره آزاد شدند و در هنگرهای دیگر دوباره توظیف شدند.»
ظاهر ابراهیمی ناظر «حزب ملت افغانستان» که تقریبا حدود دو ماه بطور کامل در کنار دیگر ناظران احزاب سیاسی بر پروسه بازشماری آراء نظارت داشته، می‌گوید: «در مورد چند نفری که بالای لیست ابتدایی قرار دارند و اکثریت رأی شان هم از ولسوالی‌هاست، با توجه به جدولی که حدود ۲۵ مورد معیار درستی یا نادرستی بصورت گزینه‌ای در آن درج بود (بعنوان مثال: آیا قفل صندوق صحیح است؟ بله یا خیر) در بررسی آراء این افراد تقریبا تمام این موارد «خیر» بود و تقلبی بودن آراء شان کاملا مشهود بود. علیرغم اصرار ناظران احزاب که باید فورا ابطال شود متأسفانه موصوغ به فیصله کمیشنران موکول شد و بعدا متوجه شدیم که بررسی ها اعمال نشده و تمام آراء تقلبی این افراد وارد سیستم شده و در نتیجه ابتدایی شامل لیست شدند.»
ابهام در نحوه استخدام کارمندان
گزارش‌های غیرقابل انکاری موجود است که ریاست دارالإنشاء کمیسیون انتخابات بدون مشوره دفتر ولایتی کابل دوصد نفر کارمند را برای بازشماری در یک شب که گفته می‌شود ازسوی برخی نامزدان معرفی شده بودند، استخدام کرده است.
ظاهر ابراهیمی یکی از ناظران در این مورد می‌گوید: «اینها در اصل دوصد کارمند کمیسیون انتخابات نبودند. اینها در اصل نماینده‌های کاندیداها بودند که بنام کارمند در درون کمیسیون انتخابات استخدام شد و پروسه در اختیارشان مانده شد تا به‌نفع کاندیدان‌شان کار کنند.»
ابراهیمی خاطرنشان می‌سازد: «ناظران در این مورد اعتراض کردند، هنگرها را بسته کردند، کمیسیون شکایات را بسته کردند.»
بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان در مورد شیوه استخدام کارمندان در پروسه‌ی بازشماری چنین می‌گوید: «چیزی که واقع شد شیوه استخدام کارمندان برای هیچ‌کس شفاف نبود. کارمندانی‌که در پروسه‌ی بازشماری بودند نظر به معلومات ما وابستگی خاص به برخی از نامزدان داشتند. کاندیدانی که از نظر پولی و مالی در یک رده بالا قرار داشتند. و این از طریق دار و دسته کمیشنرها بوده و کارمندان به‌ضمانت و وساطت کمیشنرها به استثنای خانم ملحیه حسن استخدام شده بودند.»
این بنیاد خاطرنشان می‌سازد، لیستی که در اختیار دارد، نشان می‌دهد که تمام کارمندان جریان بازشماری آراء به وساطت و ضمانت کمیشنرها استخدام شده‌اند.
این بنیاد «ملیحه حسن» یکی از کمیشنران کمیسیون انتخابات را تنها مورد استثناء می داند که وی هیچ‌کارمندی را برای جریان بازشماری ضمانت یا استخدام نکرده است.
رئیس بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان تصریح می‌کند: «معلوماتی که ما داریم، نشان می‌دهد، کارمندانی که استخدام شده به اساس یک سفارش نبوده بلکه بر اساس یک معامله و قیمت بوده که استخدام و آورده شده است.»
وی‌خاطرنشان می‌سازد: «منابع داخل کمیسیون به ما گفته‌اند که قیمت‌ها برای استخدام هرکارمند در داخل هنگرها دو هزار دالر و سه هزار دالر هم بوده فی نفر، تا اینکه آنها بیایند داخل هنگرها و کار کنند برای کاندیداهای مربوطه شان.»
خرید و فروش رأی در جریان بازشماری
«فیفا» می‌گوید، در جریان بازشماری آراء کارمندان زیادی هنگام بالا و پائین رسانیدن آراء در برگه‌های نتایج دستگیر شده‌اند که دستکاری در نتایج آراء مصداق آشکار خرید و فروش رأی در کمیسیون انتخابات می‌باشد.
رئیس‌اجرایی این نهاد در پاسخ به این سوال که در جریان بازشماری، خریداران رأی چه‌کسانی و فروشندگان رأی چه‌کسانی بودند، بیان داشت: «فروشندگان رای کارمندان کمیسیون انتخابات بود و خریداران هم چند نفر تاجران آرایی که از اول تا آخر در تقلب انتخابات کابل دست داشتند.»
وی به مسأله خرید و فروش رأی در روز انتخابات نیز اشاره کرده می‌گوید: «در روز انتخابات در مقابل لیسه غازی کابل یک گروه از افراد ایستاده بودند، برای مردم می‌گفتند که برای فلان نفر رای بدهند، در داخل یک پاکت دوهزار یا سه‌هزار افغانی و یک مبایل برایشان میدادند و می‌گفتند، وقتی رای را که دادی در این مبایل عکسش را بگیر بیار مبایل را هم به ما بده و دو هزار دیگر هم بگیر و چنین کار متاسفانه وجود داشته است.»
در پاسخ به همین‌سوال، تعداد زیادی از ناظران احزاب سیاسی نیز می گویند که خریداران رأی به نمایندگی از سوی برخی نامزدان تاجر انتخابات پارلمانی در کمیسیون حضور داشتند و به‌صورت روزانه از کارمندان کمیسیون انتخابات رأی خریداری می‌کردند. آنها تصریح می‌کنند که خرید و فروش رأی در جریان بازشماری آراء با پادرمیانی کمیشنران کمیسیون انتخابات صورت گرفته است.
این درحالی است که نمایندگان احزاب سیاسی در جریان بازشماری آراء نسبت به خرید و فروش رأی در کمیسیون انتخابات انتقاد کرده و افراد ذیل را به‌عنوان تاجران رأی در کمیسیون انتخابات از طریق رسانه ها به مردم معرفی کردند: «۱.قاضی میرافغان صافی ۲. الحاج امیرگل شاهین ۳. احمدجاوید جیهون ۴. احمد ابراهیم عاصم ۵. حاجی اجمل رحمانی ۶. فهیم هاشمی ۷. فدامحمد الفت صالح ۸. اعتبار خان حدران ۹. خان آقا رضایی ۱۰. حسن مموزی ۱۱. عنایت الله بابکرخیل ۱۲. حاجی حفیظ الله جلیلی ۱۳. عبیدالله کلیم‌زی وردک ۱۴. اجمل گلاب ۱۵. الحاج عبدالقیوم خیرخواه ۱۶. محمد باقر محقق ۱۷. محمدحیدر بصیر ۱۸. عبدالهادی ارغندیوال ۱۹. سید علی اکبر کاظمی ۲۰. الحاج عبیدالله بارکزی ۲۱. غلام حیدر فقیرزی ۲۲. نجیب الله ناصر ۲۳. حاجی محمد فرهاد صدیقی ۲۴. میر امان الله گذر.»
یکی از ناظرین در کمیسیون انتخابات چشم دید خود از خرید و فروش رأی در جریان بازشماری آراء در کمیسیون انتخابات را چنین بیان می‌دارد: «در مورد تقلب در پروسه بازشماری آراء ما سند داریم، فیلم داریم، بارها دیدیم که تقلب صورت گرفت و انواع تقلبات در پروسه بازشماری مشاهده شد.»
او خاطرنشان می‌سازد: «به‌عنوان نمونه، تعداد آراء فورمه نتایج روز انتخابات صفر رسانیده شده بود. اما بعد از تفتیش و بازشماری اگر مثلا صفر بود آن را ۱۰۰ رساندند اگر ۲ رای داشت مثلا آنرا ۲۰ یا ۲۰۰ رای رساندند در فورمه بازشماری، کارمندان کمیسیون این تقلبات را مرتکب شدند.»
وی تصریح می‌کند، در مجموع خریداران رای همین تاجران بودند که پول داشتند. انتخابات نبود یک انتصابات بود. فروشنده رای هم‌همین کسانی بودند که پروسه انتخابات را در اختیار داشتند. کسانی‌که کارمند انتخاب می‌کردند، همین کمیسیون انتخابات (فروشنده رأی) بود.
ناظران احزاب سیاسی و نهادهای مدنی ناظر بر انتخابات تاکید می‌کنند که کارمندان بلندپایه‌ی کمیسیون انتخابات در خرید و فروش رأی دست داشتند و به‌همین دلیل هم جلو خرید و فروش رأی در مرحله‌ی بازشماری گرفته نشد.
ناظر «حزب حق و عدالت» در کمیسیون انتخابات می‌گوید: «شخصا برای خودم گفته شد که در درون کمیسیون کارمند بیاور که در هر محلی که خواستی او را می نشانیم تا به‌نفع نامزدت تقلب کند، در بدل هر کارمند ۴۰ هزار افغانی پرداخت کن که کارمندت برایت رای برساند.»
وی در پاسخ به این‌سئوال که این درخواست‌ها از سوی چه‌کسانی صورت می‌گرفت، بیان داشت: «کسانی که در گدام‌های بازشماری و هنگرها را در اختیار داشتند، این پیشنهاد را دادند. مثلا: تیم لیدر و…»
تقلب سیستماتیک در مرکز ملی نتایج
منابع آگاه در کمیسیون انتخابات که خواستند نامی از آنها گرفته نشود به خبرگزاری مرکزی می‌گویند که در بخش آی‌تی کمیسیون، یک مثلث تقلب به ریاست «سید ابراهیم سادات» رئیس آی‌تی کمیسیون تشکیل شده و بیشترین تقلباتی که در مرکز ملی نتایج (دیتاسنتر) انجام شده توسط او و افراد تیم تقلب‌کار همراه او صورت گرفته است.
منابع همچنان خاطرنشان می‌کنند، قلم‌هایی که در روز انتخابات مورد استفاده قرار گرفت، قلم عادی نبود و ازسوی کمیسیون انتخابات به‌گونه‌ی هدفمند برای زمینه‌سازی تقلب تهیه شده بودند. رنگ این قلم‌ها به راحتی در مقابل حرارت خیلی‌کم قابلیت پاک‌شدن را داشت و در کمیسیون انتخابات تمام برگه‌های نتایجی که با این قلم کار شده بودند در مدیریت آی‌تی با حرارت پاک شده و نتایج دستکاری شدند.
آنها خاطرنشان می‌سازند که در گدام‌های کمیسیون نیز ازسوی این مثلث، تقلب جدی صورت گرفت، کارمندان کمیسیون وقتی برگه‌های نتایج را بررسی می‌کردند و روی آنها برچسب می‌کشیدند روی نام نامزد مورد نظرشان را برچسب نمی‌زدند، می فرستادند امضاء کمیشنرها را می‌گرفتند بعد وقتی به مرکز ملی نتایج بر می گرداندند، هر قدر رایی را که لازم می‌دیدند در کنار نام آن نامزد می‌رسانیدند و دوباره روی آنرا برچسب کشیده و درج نتایج می‌کردند!!!
«یوسف رشید» رئیس‌اجرایی فیفا نیز در این زمینه چنین می‌گوید: «بعضی اسنادی که در اختیار ما قرار گرفته نشان میدهند که از بعضی صندوق‌ها برگه‌های نتایج عمدا برداشته شده و یک کوماندوی تقلب (مثلث تقلب) که در کمیسیون کار می‌کرد و این برگه‌های نتایج را در جایی پنهان می‌کردند، منابع ما (فیفا) آن‌برگه‌های نتایج را پیدا کردند و چند نمونه‌اش را در اختیار ما قرار دادند.»
منابع آگاه همچنان تصریح می کنند: «یک حلقه مافیایی در داخل دیتاسنتر یا مرکز نتایج تشکیل شده است که در رأس آن آقای سادات رئیس آی تی کمیسیون انتخابات قرار داشت. وی سه گروپ را به‌گونه‌ی مافیایی در درون دیتاسنتر تشکیل داده بود که میزان آراء نامزدان را به‌گونه هدفمند دستکاری می‌کردند. در حقیقت جدول نتایج و دیتای انتخابات ولسی جرگه افغانستان در اختیار آقای سادات و کمیشنران قرار داشت و نرم افزار دیتا طوری طراحی شده است که آنها قادر بودند به راحتی وارد دیتابیس شوند و آراء نامزدان را دستکاری کنند.»
«روزنامه اطلاعات روز» نیز در این خصوص گزارشی را منتشر کرد که مطابق آن نتایج برخی از محل‌های رای‌دهی با کد مشخص درج فورمه‌های نتایج روز انتخابات شده اما آن کدها و محل‌ها در دیتابیس کمیسیون مستقل انتخابات و نتایج ابتدایی وجود ندارد. این محلات، دو مرکز رای‌دهی و آرای مربوط به پنج نامزد را شامل می‌شود.
مثالی را که «روزنامه اطلاعات روز» در این‌مورد منتشر کرده، نشان می‌دهد «حبیب‌الرحمن سیاف» در فورمه‌ی نتایج روز انتخابات در مرکز(۰۱۰۱۳۰۰)، در محل(۰۴)، تعداد ۱۲۶ رای گرفته است اما محل (۰۴) در نتایج ابتدایی وجود ندارد و رای آقای سیاف در محل (۰۱) همین مرکز رای‌دهی درج شده است.
چاپ برگه های نتایج تقلبی
یکی از اعتراضات جدی نمایندگان احزاب و نامزدان در جریان پروسه بازشماری آراء این بود که نباید از برگه‌های نتایج تقلبی که بارکد و شماره مسلسل نداشته و به‌راحتی قابل تغییر و تجدیدپذیرند استفاده شود.
نمایندگان احزاب می‌گویند علیرغم هشدار جدی آنها، کمیسیون انتخابات با هدف زمینه‌سازی تقلب در پروسه‌ی بازشماری آراء، برگه‌های نتایج تقلبی را در شهرنو شهر کابل به‌گونه‌ی سیاه و سفید، بدون بارکد و نمبر مسلسل چاپ کرده و مورد استفاده قرار دادند.
سید بشیر بشرمل ناظر حزب متحد ملی افغانستان در جریان پروسه‌ی بازشماری حوزه انتخاباتی کابل در مورد استفاده از برگه‌های تقلبی از سوی کمیسیون انتخابات می‌گوید: «ریزلت شیت‌های روز انتخابات خود یک کد نمبر دارند که تقلب در آن ناممکن است. اما ریزلت شیت(برگه‌نتایج)هایی که در جریان بازشماری کمیسیون انتخابات استفاده کرد، جدول ساده را رسم کرده بودند و در ورق A3 به چاپ رسانیده بودند و نام‌شان را ریزلت شیت گذاشته بودند.»
ناظر انتخاباتی جریان سیاسی روند سبز نیز به‌کارگیری برگه‌های تقلبی در کمیسیون انتخابات را تأیید کرده می‌گوید: «چاپ برگه‌های نتایج تقلبی سیاه و سفید حقیقت دارد. ما این مورد را تایید می‌کنیم. دیدیم و با موارد متعددی مواجه هم شدیم و اعتراض هم کردیم اما کمیسیون جدی نگرفت.»
وی خاطرنشان می‌سازد که کارمندان قراردادی کمیسیون انتخابات ماشین‌های بایومتریک، مهر و تاپه را به بیرون از کمیسیون منتقل می‌کردند و در بیرون برگه‌های نتایج تقلبی ساخته و فردایش باز برگه‌های تقلبی را در نتایج ثبت می‌کردند.
ظریفی تصریح می‌کند که کارمندان کمیسیون انتخابات در بدل گرفتن پول از نامزدان، به برگه‌های تقلبی رای وارد می‌کردند و یا ریزلت‌شیت‌های تقلبی‌شان را از طرف شب نیز وارد کمیسیون می‌کردند.
غلام سرور عطایی یکی دیگر ناظران احزاب سیاسی نیز در مورد برگه‌های نتایج تقلبی چنین بیان می‌دارد: «شب‌ها کارمندان برگه‌های نتایج را تبدیل می‌کردند و آراء نامزدان را کم و زیاد و دستکاری می‌کردند. در این مورد اسناد زیادی موجود است که از یک مرکز یا محل سه برگه نتایج هم یافت شده و عکس‌هایش موجود است.»
ناظران با ابراز تعجب اذعان می‌دارند، حتی در محلاتی که مورد بازشماری قرار نگرفتند نیز کارمندان دستکاری کرده و ورق‌های نتایج‌شان را تغییر داده‌اند.
مسأله فساد اخلاقی و تقاضاهای جنسی
پس از برگزاری انتخابات ولسی‌جرگه در ۲۸ و ۲۹ میزان سال‌روان «حمیده وردک» یکی از نامزدان انتخابات پارلمانی ولایت کابل به‌رسانه‌ها گفت که کارمندان کمیسیون انتخابات بارها از او تقاضای جنسی کرده‌اند. اما، او در این مورد به رسانه‌ها اسناد و مدارک کافی که این ادعا را تأیید کند ارائه نکرد. اما بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه‌ی افغانستان و برخی از نامزدان و ناظران احزاب نیز این موضوع را تأیید می‌کنند.
«یوسف رشید» رئیس اجرایی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه‌ی افغانستان «فیفا» در این مورد می‌گوید: « خوب، بازهم مثل داد و ستد پولی انتخابات، فساد اخلاقی هم در ملأ عام انجام نمی‌شود. اما بعضی از کاندیدای طبقه اناث متاسفانه گزارش‌هایی را به فیفا داده اند که آنها از طرف بعضی از اعضا در عین حال بعضی از کارمندان کمیسیون انتخابات با چنین پیشنهادات و درخواست‌ها مواجه شده اند. نمونه‌اش این بود که یکی از کاندیدان اناث در دفتر فیفا آمد، از دور مسیج‌ها را به من نشان می‌داد و فهمیده می‌شد شخصی که پشت آن مسیج ها بود چه کسانی است. منتها شرم و حیایی‌که در بین موجود بود، این نامزد زن نمی‌خواست که من پیام‌ها را کامل بخوانم. در چشمش که من اشک را دیدم متاسفانه سر من بسیار سنگین تمام شد و به این یقین رسیدم که فساد اخلاقی و تقاضای جنسی ازسوی کارمندان کمیسیون انتخابات وجود داشته است.»
منابع در کمیسیون انتخابات که نمی‌خواهند از آنها نام برده شود، مسأله وجود فساد اخلاقی در کمیسیون انتخابات را تأیید کرده، می‌گویند: «اکثر دخترانی که در کمیسیون انتخابات برای کار استخدام شده بودند پس از در خواست تقاضای جنسی از سوی کارمندان مرد و بلندپایه کمیسیون مجبور شدند کار را ترک کنند. حلقه مافیایی با حربه تجاوز جنسی و فساد اخلاقی دختران را از کار در کمیسیون انتخابات بازداشته و افراد مد نظرشان را استخدام کردند تا راحت‌تر بتوانند تقلب کنند و تیم‌های مافیایی در درون کمیسیون انتخابات تشکیل کنند.»
17,509 بازدید