چرا عکس های رئیس جمهور از دروازه های شهرها در ولایات شمال کشور پائین شده و به آتش کشیده شد؟

نویسنده: یوسف نیکزاد
امروز هفتامین روز مظاهرات گستردهی مردم در ولایات شمال کشور بود. هواداران جنرال دوستم در اکثر ولایات شمالی دست به تظاهرات گستردهزده و ضمن ابراز انزجار و تنفر از عملکردهای تبعیضآمیز رئیس جمهور، بر دوخواسته مشخص تأکید دارند: اشرف غنی توانایی مدیریت کشور را ندارد، شایسته زعامت ملی نیست و باید استعفا بدهد، و جنرال دوستم باید به کشور برگردد.
آنچه در این میان قابل تأمل است پایئینشدن عکسهای محمد اشرف غنی رئیس جمهور کشور از دروازههای ورودی شهرها توسط اعتراض کنندهگان است. معترضان خشمگین -بلااستثنا- در تمام شهرها در اقدامات نمادین عکسهای رئیس جمهور غنی را از دروازههای ورودی شهر به پائین کرده آنرا به آتش کشیدند. بدترین حالت این مهم امروز در شهر مزار شریف مرکز ولایت بلخ مشاهده شد. ویدئوییکه در رسانههای اجتماعی منتشر شده نشان میدهد که تظاهر کنندهگان پس از به زیر کشیدن عکس رئیس جمهور غنی از در وزاره ورودی شهر، با چوبها به آن یورش برده و آنرا پاره پاره کردند.
در افغانستان سه نماد عمده وجود دارد، هرجاییکه این نمادها مورد تکریم قرار گیرد و قابل مشاهده باشد، این مهم را میرساند که در آن مناطق مردم به حکومت مرکزی احترام میگذارند، از اوامر و قوانین وضعشده توسط آن پیروی میکنند و در جهت حفظ و استحکام آن میکوشند. این سه نماد عبارت اند از «سرود ملی»، «بیرق ملی» و «تصاویر رئیس جمهور منتخب». همهپذیر بودن سرود ملی نمایانگر ارزشهای مشترک فرهنگی و وحدت اجتماعی است که وجود آن راه ملتسازی به مفهوم سیاسی آنرا در کشور کثیرالقومی چون افغانستان هموار میکند . بر افراشته بودن بیرق ملی نیز نمایانگر وحدت نظامی و احترام همگانی به ارتش کشور است. و نصبشدن عکسهای رئیسجمهور منتخب بر دروازههای ورودی شهرها، مراکز رسمی، دوایر دولتی و محلات عامه هم نمایانگر حاکمیت سیاسی یک نظام منتخب است.
قراین و شواهد نشان میدهند که عملکردهای سیاسی رئیس جمهور محمد اشرف غنی در حدود چهار سال گذشته حاکمیت و فراگیر بودن این سه نماد مقدس کشور را با بحران جدی مواجهه کرده و بیشتر از هر زمان دیگری بین مردم و این نمادها فاصله به وجود آورده است. سرود جدید ملی در آخرین لویهجرگه هنگامیکه برخلاف میل اکثریت مردم افغانستان به زبان پشتو تصویب شد، قداست خود را از دست داد و از ارزش نمادین آن بهشدت کاسته شد. سیاستهای اکثریتسازی- اقلیتسازی رئیس جمهور غنی، یکی دیگر از نمادهای پذیرفته شده در میان مردم افغانستان که همانا عکس رئیس جمهور منتخب بود را نیز در انزار عامه به شدت منفور کرد. این تنفر به جایی رسیده است که حالا مردم به خیابان میآیند و این نماد مقدس را از محلات عامه جمعآوری کرده و از دروازههای شهرها پائین کرده به آتش میکشند. دومین نماد مقدس که بیرق ملی کشور است و برافراشته بودن آن به معنیای اقتدار نیروهای نظامی کشور است نیز این روزها بهشدت تنزیل جایگاه یافته است. وقتی رئیس جمهور به حافظان این نماد مقدس –ارتش- دستور میدهد که بر مردم شلیک کنند و با رویکردهای خصمانه، مردم بیگناه را در مقر قول اردوی 209 شاهین به رگبار میبندند دیگر امیدی برای پاسداری از این نماد مقدس هم باقی نمیماند.
حالا چرا ما به اینجا رسیده ایم؟ چرا باید نمادهای مقدس ملی که در واقع عناصر همبستگی ساکنان یک سرزمین سیاسیاند یکی پس از دیگری قداست و عظمت خود را از دست میدهند؟! اکثر مردم افغانستان به این باوراند که رئیس جمهور محمد اشرف غنی باید به این چراها پاسخ بدهد، زیرا سیاستهای قوم محورانه و عملکردهای تبعیضآمیز او در حدود چهار سال گذشته عامل فروپاشی نمادهای مشترک مردم افغانستان و نقطه فصل اقوام و اقلیتهای قومی در افغانستان شده است. و امروز عکسهای او از دوایر دولتی، محلات عامه و دروازههای شهرها در شمال کشور نیز بخاطر همین سیاستهای تبعیضآمیزی بر داشته شده و به آتش کشیده میشود.
23,093 بازدید